Een Mysterieuze Brief

Een windvlaag blies een stuk papier door de straat. Het wekte de nieuwsgierigheid van Amy. Ze was bijna thuis toen ze het op het voetpad zag ronddansen. Tot haar verbazing en vreugde liet de wind het precies op de drempel van haar eigen deur vallen, waar het in een hoek bleef steken. Het was een regenachtige nacht en de vochtige lucht had een deel van de woorden die op de brief stonden gewist. Ze pakte het snel op en opende de voordeur.

Amy haastte zich naar haar woonkamer. Ze gooide haar jas over een stoel en vouwde het doorweekte kledingstuk open en streek het recht. Meteen begon ze de vage woorden te lezen op het papier, maar werd er geen wijs uit. Ze dacht urenlang na over de mysterieuze en intrigerende boodschap.

Gedurende de nacht kon ze niet slapen. Ze lag te woelen in haar bed, en schreef zo nu en dan iets op in het notitieboekje dat op haar nachtkastje lag. Ze had het idee dat de boodschap belangrijk was. Ze was het aan zichzelf als professioneel analist verplicht om de woorden te achterhalen.

De volgende ochtend vervolgde ze haar zoektocht om de puzzel op te lossen. Ze was blij dat het zondag was, want dat betekende dat ze nog een hele dag voor de boeg had. Het duurde nog een paar uur voordat de betekenis tot haar doordrong. Er stond: 'Anthony is in gevaar. Zal vermoord worden. Ik moet de politie bellen.' Een schokkende onthulling.

Bezorgd ging ze verder. In de laatste zin stond een datum en een plaats vermeld, evenals een straatnaam, beide onleesbaar. Het eindigde met het woord 'Help'! Was het zestien of zesentwintig november, in Church Road of Churchill Road? Beide waren mogelijk. Ze hield het papier tegen het daglicht bij het raam in de hoop dat ze meer zou zien, maar het mocht niet baten.

Omdat ze er niet in slaagde het einde van het raadsel op te lossen, besloot ze het naar de politie te brengen. De schrijver was tenslotte van plan hetzelfde te doen, dacht ze. Zij deed het grootste deel van het voorwerk en het zou hen zeker helpen bij het zoeken naar degene die het complot had bedacht om Anthony te vermoorden en wie Anthony was. Helaas was er niet veel tijd meer, het was vandaag al tien november. Ze pakte haar jas.

Toen ze naar buiten ging, zag ze de zondagskrant voor de deur liggen. De kop kondigde aan; 'Filantroop Anthony Miller bezoekt onze stad'. Het laatste stukje van de puzzel lag voor haar neus. Het verbaasde haar. Dit veranderde alles! Ze pakte de krant en ging weer naar binnen. Terwijl ze het artikel begon te lezen, ontstond er een duidelijker beeld over de man die iemand dood wilde hebben.

Uiteindelijk besloot ze dat hij het niet verdiende om gered te worden. Ze verscheurde de gevonden brief in kleine stukken en gooide het weg.

Geschreven door Patricia Shannon